Pomiary termograficzne dla budownictwa mogą być przeprowadzone tylko w sezonie grzewczym (wyjątek stanowią budynki chłodni i mroźni, które zaleca się badać w okresie letnim, po spełnieniu określonych warunków możliwe jest również przebadanie w okresie letnim budynków i pomieszczeń klimatyzowanych). Oczywiście niektóre wady jak np. spore zawilgocenia ścian i nieciągłości izolacji można skutecznie wykryć również w okresie letnim). Miarodajne i wiarygodne badanie musi się odbyć po zachodzie słońca lub przed jego wschodem (trudno jednak umawiać się na wizytę o 5 rano) – w praktyce przynajmniej 2-3 godziny po jego zachodzie, przy różnicy temperatur pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem 15 ÷ 25 °C, optymalnie około 20 °C. Temperatura na zewnątrz przy pomiarach od zewnątrz nie może być niższa niż -10 °C (związane jest to z dopuszczalnymi warunkami pracy większości kamer termowizyjnych). W przypadku pomiarów od wewnątrz budynku temperatura na zewnątrz nie powinna być niższa niż -25 °C. Niższe temperatury mogą doprowadzić do uszkodzenia kamery termowizyjnej i znacząco wydłużyć okres aklimatyzacji w badanym obiekcie, w przypadku dłuższego czasu podróży z Rzeszowa może on trwać nawet 1.5 godziny! Optymalne warunki zapewnia stabilna temperatura w ciągu całego dnia przed wieczornym pomiarem. W praktyce sezon pomiarów zaczyna się w październiku i trwa do połowy kwietnia. Pomiary utrudniają, a czasem wręcz uniemożliwiają: silny, porywisty wiatr, obfite opady atmosferyczne, deszcz i mokry śnieg oraz mgła.
Uczciwie, wnikliwie i profesjonalnie przeprowadzone pomiary termograficzne muszą trochę potrwać, nie mogą być wykonane nieuważnie i w pośpiechu. Najczęściej sama aklimatyzacja w badanych pomieszczeniach kamery termowizyjnej trwa od 10 do nawet 60 minut. Oczekiwanie na zakończenie aklimatyzacji kamery można poświęcić na rozmowę z Właścicielami w celu określenia problemów, zapoznanie się z konstrukcją i budową analizowanego budynku, sprawdzenie dostępu do newralgicznych obszarów, przygotowanie dokumentacji fotograficznej oraz wykonanie dodatkowych pomiarów innymi miernikami. Można przyjąć, że na przebadanie mieszkania o powierzchni do 80 m2 należy poświęcić średnio około 80-120 minut, a na przebadanie domu jednorodzinnego o powierzchni do 150 m2 około 100-150 minut. Badanie wykonane w czasie znacznie krótszym może prowadzić do przeoczenia usterek i mylnej interpretacji. Nieporozumieniem jest gdy badający poświęca na przebadanie mieszkania poświęca 20 minut.
Kamera termowizyjna nawet o przyzwoitych parametrach jeśli chodzi o matrycę ma dużo niższą rozdzielczość w porównaniu do aparatu fotograficznego np. 320x240, czy 640x320 pikseli. W przypadku wykonywania termogramów z większej odległości każdy detektor matrycy obrazuje większy obszar, tym samym wynik podaje średnią temperaturę z większego obszaru. Badania termowizyjne budynków od zewnątrz, aby obejmowały cały budynek lub jego większą część muszą być robione ze sporej odległości tym samym są mniej dokładne. Dochodzą do tego oczywiście problemy z sąsiedztwem (budynkami, roślinnością, ogrodzeniami, samochodami), które utrudniają lub wręcz uniemożliwiają wykonanie dobrego ujęcia. Wszędzie tam gdzie tylko to możliwe badania prowadzone są wewnątrz pomieszczeń i w budynku. Badania takie są w mniejszym stopniu obarczone niekorzystnym wpływem zmiennych warunków pogodowych panujących na zewnątrz. Należy tu wspomnieć o podmuchach wiatru, niewielkich opadach śniegu, radiacyjnym wpływie bezchmurnego nieboskłonu i związanym z nim efekcie ciepłego cienia. W przypadku badań na zewnątrz wspominane zjawiska mogą zakłócać, a w niektórych sytuacjach wręcz uniemożliwiać wykonanie poprawnych pomiarów. Izolacja termiczna i błędy wykonawcze z nią związane nie są łatwe do wychwycenia i dokładnego umiejscowienia w przypadku badania od zewnątrz. W przypadku badań od wewnątrz można dokładniej zlokalizować usterki oraz wykonać zobrazowanie termalne z minimalnej odległości.
Badanie termowizyjne od zewnątrz sprawdzają się przede wszystkim w przypadku budynków nieocieplonych, budynków z licznymi pomieszczeniami i wielolokalowych (gdzie badane są od wewnątrz tylko wybrane pomieszczenia wytypowane uprzednio podczas badania termowizyjnego od zewnątrz, gdyż badanie wszystkich pomieszczeń byłoby czasochłonne i bardzo kosztowne), a także gdy badane budynki możemy porównać z budynkiem referencyjnym.
Metoda termowizyjna praktycznie nie pozwala na przeoczenie jakichkolwiek wad – warunkiem koniecznym jest jednak swobodny dostęp do kontrolowanego obszaru. W celu zlokalizowania i wykrycia wszelkich anomalii termicznych konieczny musi być zapewniony swobodny dostęp do ścian, stolarki okiennej i drzwiowej. Jeśli podczas kontroli termowizyjnej od wewnątrz obszar ściany będzie zasłonięty meblami, dekoracjami lub drzwiami może dojść do przeoczenia miejscowych anomalii termicznych.
Kilka rad przed badaniem termograficznym.
- Zalecamy nie otwieranie okien podczas badania i przynajmniej kilka godzin przed.
- Zwracamy uwagę na utrzymywanie stabilnej temperatury w dniu badania uwzględniającej aktualne warunki pogodowe i wymagania metody termowizyjnej (różnica temperatur pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem przynajmniej 15 °C). Mimo spełnienia warunków zaleca się, aby wnętrze było ogrzewane.
- Prosimy o odsunięcie zasłon, rolet w oknach, a także w miarę możliwości o przełożenie z parapetów roślin, dekoracji oraz innych rzeczy. Odsłonięcie ścian zewnętrznych, szczególnie w miejscach gdzie spodziewane są problemy (odsunięcie mebli, kwiatów i dekoracji).
- W przypadku badań w mieszkaniach i budynkach mieszkalnych porę badań można uzgodnić tak by nie była uciążliwa dla mieszkańców (np. przed usypianiem dzieci lub po ich uśpieniu – pomiary termowizyjne nie powinny zakłócić snu).